Ξεχωριστή θέση στην ιστορία της τυπογραφίας και των τυπογράφων και της σχέσης τους με την πόλη του Ναυπλίου έχει και το Εθνικό τυπογραφείο. Η πορεία του τυπογραφείου, με ότι όνομα και αν έφερε αυτό, καθώς και της πρόδρομης μορφής του είναι ένα εξαιρετικά μεγάλο κεφάλαιο. Το όνομα «Εθνικόν» χρησιμοποιείται για πρώτη φορά για το τυπογραφείο που έφερε από την Τεργέστη ο Δημήτριος Υψηλάντης και λειτούργησε από τον Τόμπρα, αφού η αγορά του επετεύχθη χάρη σε σχετικό έρανο και τύπωσε τα πρώτα έγγραφα της Επανάστασης και το πρώτο Σύνταγμα. Μετά την καταστροφή του στην Κόρινθο και για λίγα χρόνια δεν υπάρχει οργανωμένη εθνική τυπογραφεία.

Οι πρώτες συστηματικές προσπάθειες εκκινούν το 1825, πρώτος διευθυντής ορίζεται ο Παύλος Πατρίκιος, ως στοιχειοθέτης προσλαμβάνεται ο Κωνσταντίνος Τόμπρας. Στις 29 Σεπτεμβρίου του 1825 εκδίδεται σχετικό διάταγμα με το οποίο ορίζεται η έκδοση επίσημης εφημερίδας με τίτλο «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» και συντάκτης αναλαμβάνει ο Θεόκλητος Φαρμακίδης. Οι μετακινήσεις της έδρας της Εθνικής Τυπογραφίας ή Τυπογραφίας της Διοικήσεως είναι από μόνες τους ένα ιδιαίτερο κεφάλαιο, καθώς συνεχώς η έδρα άλλαζε. Ενδεικτικά και μόνο μπορούν να αναφερθούν οι εξής: Ναύπλιο, Αίγινα, Πόρος, ξανά Αίγινα , Ναύπλιο, Άργος, Αθήνα.

Από την έναρξη και έως τα τέλη Οκτωβρίου του 1826 η έδρα βρισκόταν στο Ναύπλιο. Τον Μάρτιο δε του 1826 έλαβε χώρα ίσως η πρώτη απεργία στην ιστορία του σύγχρονου ελληνικού κράτους. Επρόκειτο δε για απεργία των εργαζομένων στο Εθνικό τυπογραφείο. Διεκδικούσαν τους απλήρωτους μισθούς τους και διαμαρτύρονταν για την κακή απέναντί τους συμπεριφορά του Θ. Φαρμακίδη. Ο Τόμπρας θεωρήθηκε πρωταίτιος της απεργίας και φυλακίστηκε , ενώ οι περισσότεροι εργαζόμενοι εκείνης της περιόδου απολύθηκαν και στη θέση τους προσελήφθησαν νέοι.

Στην συνέχεια η τυπογραφεία θα μεταφερθεί στην Αίγινα και ακολούθως για κάποιο διάστημα στον Πόρο, όπου διεξήχθη η Γ΄ Εθνική Συνέλευση. Κατόπιν, θα επιστρέψει στο Ναύπλιο και νέος αρχισυντάκτης θα αναλάβει ο Γ. Χρυσίδης. Τότε θα αλλάξει και το όνομα του σε «Τυπογραφείο της Κυβερνήσεως». Το 1827 η τυπογραφία, με τον μισό της όμως εξοπλισμό, γυρνά ξανά στην Αίγινα αλλάζοντας και πάλι όνομα σε «Εθνική Τυπογραφία». Ο υπόλοιπος μισός εξοπλισμός θα παραμείνει στο Ναύπλιο και τα δύο τμήματα θα λειτουργούν παράλληλα.

Κάποια στιγμή το 1828 ο κυβερνήτης Ιωάννης Καποδίστριας καλεί από το Παρίσι και διορίζει διευθυντή τον Γεώργιο Αποστολίδη Κοσμίτη. Το τυπογραφείο είτε της Διοικήσεως είτε της Κυβερνήσεως, σε όλη την διάρκεια της επανάστασης και της διακυβέρνησης από τον Ιωάννη Καποδίστρια παρά τις δυσκολίες που κατά καιρούς αντιμετώπισε κατάφερε να ανταποκριθεί στις σχετικές ανάγκες. Τύπωσε διάφορα διοικητικά έγγραφα, τα φύλλα των εθνικών εφημερίδων, όποιο όνομα και αν έφεραν αυτές, εκπαιδευτικά έγγραφα, φυλλάδια και «σχολικά» βιβλία, και καθώς και ένα σημαντικό αριθμό ιδιωτικών βιβλίων.

Από το 1833 και μετά αρχίζει την πορεία της η διάδοχη κατάσταση, δηλαδή το Βασιλικό τυπογραφείο. Το σύνολο του εξοπλισμού και των εργαζομένων του θα συγκεντρωθεί στο Ναύπλιο. Τέλος, όταν μεταφερθεί η πρωτεύουσα στην Αθήνα θα μετακομίσει εκεί και αυτό. Στην διάρκεια της Οθωνικής του περιόδου, στο Ναύπλιο, θα τυπωθούν ομοίως σωρεία εντύπων καθώς και ιδιωτικά βιβλία.

Ολοκληρώνοντας σήμερα παρουσιάζουμε μερικά εξώφυλλα εφημερίδων και βιβλίων που τυπώθηκαν από την Εθνική τυπογραφεία 1) Το πρώτο φύλλο της «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» το 1825. 2) «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» τυπωμένη στο Άργος. 3) «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» 1831 περίοδος Καποδίστρια. 4) Ένα εξαιρετικά σημαντικό και τραγικό φύλλο αναγγέλλεται η δολοφονία του Κυβερνήτη Ι. Καποδίστρια «Γενική Εφημερίς της Ελλάδος» 1831. 5) «Εθνική Εφημερίς 1832 ένα φύλλο της ενδιάμεσης περιόδου μεταξύ Καποδίστρια και Όθωνα. 6) Το πρώτο φύλλο της «Εφημερίς της Κυβερνήσεως του Βασιλείου της Ελλάδος» 1833, και τέλος 7 και 8) δύο εκδόσεις ιδιωτικών βιβλίων από την Εθνική τυπογραφεία. Επιπρόσθετα, αρκετές ιδιωτικές εφημερίδες της εποχής τυπώνονταν από την Εθνική τυπογραφεία. Όποιος έχει αντίστοιχες φωτογραφίες είναι ευπρόσδεκτες.