Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία:

Ο ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ

  • μέγεθος γραμματοσειράς
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(0 ψήφοι)
Ο ΗΡΩΑΣ ΚΑΙ Ο ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΣ
Παίρνω αφορμή από την πρόταση ενός φίλου να δοθούν ονόματα κάποιων πνευματικών ανθρώπων σε δρομάκια, τρίστρατα και πλατειούλες του Ναυπλίου.
Κάποιοι δρόμοι όμως πρέπει να αλλάξουν όνομα.
Υποτίθεται ότι τιμούμε τα 200 χρόνια από το 1821. Όσο το επιτρέπει ο κορωνοϊός, κάτι γίνεται. Μπορούμε όμως να τιμήσουμε κάποιους αγωνιστές, που έχυσαν κυριολεκτικά το αίμα τους, στο μέρος που βρήκαν ηρωικό θάνατο, να γίνει αυτό σχεδόν ανέξοδα και δεν μας εμποδίζει ο κορωνοϊός.
Η οδός Ανδρέου Συγγρού στη φωτό. Τέλη δεκαετίας 60 (έχουν αλλάξει οι κολώνες στον Καποδίστρια). Ένα από τα τελευταία «κριθαροκίνητα» αργοδιαβαίνει τον δρόμο. Το αυτοκίνητο δεν βλέπει «στοπ» και δεν του δίνει προτεραιότητα. Στο δεξιό άκρο φαίνονται οι ωραίοι πυράκανθοι που ήταν τότε φυτεμένοι στο πεζοδρόμιο. Στο βάθος φαίνεται το μνημείο του Νικηταρά (η πλατεία δεν είχε μεταμορφωθεί σε δάσος και πάρκινγκ!!!! Αυτό το αντιαισθητικό υβρίδιο στο κέντρο της πόλης). Τα κάρα είχαν πιάτσα την οδό Φλέσσα. Το σύνηθες δρομολόγιο τους ήταν από τις καπναποθήκες στο λιμάνι, αλλά χρησιμοποιούνταν και για άλλα… (οικοδομικά υλικά, εμπορεύματα).
Η οδός Ανδρέου Συγγρού και το κτίριο για το οποίο πήρε το όνομά της. Το Δικαστικό Μέγαρο. Με δαπάνες από την κληρονομιά του χτίστηκε στις αρχές του 20ου αιώνα… πάνω στην μπαζωμένη τάφρο του τείχους που περιέβαλε την πόλη μας. Ο Συγγρός ήταν τραπεζίτης… τοκογλύφος και κερδοσκόπος, ευφυής άνθρωπος (για να πιείς το αίμα του λαού πρέπει να είσαι έξυπνος).
Η πόλη μας τον τίμησε… Υποτίθεται ότι χάρις στο δικαστικό μέγαρο έμεινε εδώ η έδρα του Εφετείου και ταυτόχρονα ουκ ολίγες θέσεις εργασίας.
Για να φτιαχτεί ο δρόμος γκρεμίσανε μέρη διαφόρων προμαχώνων και ένα κτίριο (πάνω στον σημερινό δρόμο απέναντι από το άγαλμα του Καποδίστρια που χρησίμευε για οικοτροφείο του Γυμνασίου).
Ο Συγγρός όμως ήθελε κτίρια δικαστηρίων και φυλακών, όχι για να βρουν δουλειά κάποιοι συμπολίτες μας. Ήθελε να λειτουργεί η δικαιοσύνη, για να εφαρμόζει τους νόμους, που ψήφιζαν οι συνήθεις βουλευτές και οι οποίοι ήταν πάντα προς το συμφέρον της άρχουσας τάξης… της τάξης που ανήκε ο Συγγρός.
Κανένας δεν θυμόταν την τάφρο… Την είχαμε σκεπάσει και την είχαμε μετατρέψει σε γήπεδο (γιατί μαζεύονταν κουνούπια).
Κανένας δεν θυμόταν τι έγινε σε αυτή την τάφρο στις 4 Δεκεμβρίου 1821. Ξημερώματα. Τα παλικάρια του Νικηταρά έχουν διεισδύσει αθόρυβα, πλησιάζουν τα τείχη, τοποθετούν τις σκάλες και ετοιμάζονται για την αιφνιδιαστική αναρρίχηση. Δυστυχώς, ένα παλικάρι γλιστράει και εκπυρσοκροτεί η πιστόλα του. Οι Τούρκοι ξυπνάνε και αρχίζουν τους πυροβολισμούς. Ο Νικηταράς τραυματίζεται. Οι Τούρκοι κάνουν έξοδο για να τον πιάσουν ζωντανό. Οι συναγωνιστές του τον σηκώνουν και τον σώζουν.
Ένας άλλος τραυματίας όμως δεν είχε την ίδια τύχη. Αναγνώστης Γκελμπερής το όνομά του. Από τον Κοσμά της Κυνουρίας (τα Ολυμποχώρια όπως λεγόντουσαν τότε εκείνα τα χωριά πάνω από το Λεωνίδιο). Από τον Απρίλιο του 1821 ήταν εδώ, έξω από το Ναύπλιο. Μέχρι την έναρξη της Επανάστασης ήταν έμπορος, πηγαινοερχόταν και στην Τουρκοκρατούμενη πόλη μας, νοίκιαζε μοναστηριακούς μύλους και εμπορευόταν αλεύρια, κυρίως.
Ο Γκελμπερής, λοιπόν, πέφτει στα χέρια των Τούρκων, τον μεταφέρουν από την Πύλη της Ξηράς μέσα στην πόλη και τον παραδίδουν σε έναν όχλο, Οθωμανών και Εβραίων. Τον περιφέρουν στους δρόμους και τον χτυπούν. Ο διαμελισμός ξεκινάει από το αυτί. Τον βάζουν να το μασήσει. Συνεχίζεται. Διαμελίζεται ζωντανός.
Γεννιέται, μετά 200 χρόνια, το ερώτημα στον δρόμο αυτό πρέπει να δώσουμε το όνομα του ΗΡΩΑ Ή ΤΟΥ ΤΟΚΟΓΛΥΦΟΥ. Διαλέξαμε το δεύτερο. Καιρός είναι να αποκατασταθεί η ηθική τάξη. Να αλλάξει όνομα ο δρόμος. Κόστος μόνον οι ταμπελίτσες αντί «Οδός Ανδρέου Συγγρού» να γίνει «δρόμος Αναγνώστη Γκελμπερή».

Πρόσθετες Πληροφορίες

86
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία:

Προσθήκη σχολίου

Σημειώσεις η νομικό περιεχόμενο για την υποβολή σχολίων.