Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία:
  • μέγεθος γραμματοσειράς
Βαθμολογήστε αυτό το άρθρο
(6 ψήφοι)

Ναύπλιον,
ΟΔΟΣ ΠΑΠΑΝΙΚΟΛΑΟΥ

Οινοπαντοπωλείον Δημητρίου Φωτίου

Δίπλα ταβέρνα του πατέρα του Αλέκου του Βλαχόπουλου "Η χρυσή καρδιά", πιό κεί οινοπαντοπωλείο του Μηλιώτη

ο σπίτι του Φωτίου είναι το σπίτι της Μαντούς Μαυρογένους που της δώρισε η Γ΄Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας . Σημειώνεται στα πρακτικά ως εξής:
« Αριθ. Κατοικίας 319, Κοκώνα Μαντώ , μετά του αδελφού της, τον θείο της και των τριών υπηρετών της. Εν όλω άτομα έξ». Η Φωτο είναι της 10ετίας του 1950.Να πώς περιγράφει ένας φίλος της Ιταλός φιλέλληνας ,ο Pieriviano Zecchini, το σπίτι της Μαντούς :
« …..Εγώ, ο οποίος είχα την τιμή να είμαι φίλος της, μπορώ να διαβεβαιώσω ότι, οσάκις πήγαινα επίσκεψη στην κατερειπωμένη οικία της στο Ναύπλιο , κινδύνευα πάντοτε να πέσω , ανεβαίνοντας τη σκοτεινή και ετοιμόρροπη σκάλα, η ελεεινή κατάσταση της οποίας με εμπόδισε να συνεχίσω να την επισκέπτομαι. Υπέφερα να βλέπω την αθλιότητα που ζούσε. Και δεν μπορούσα να τη βοηθήσω, γιατί βεβαίως δε θα μου το επέτρεπε. Αρκεί να πω ότι και το δωμάτιό της ήταν στην ίδια κατάσταση με τη σκάλα. Τα ρούχα της και τα έπιπλά της το ίδιο. Εκεί είχε καταντήσει η αρχόντισσα και Ηρωίδα του Γένους Μαντώ Μαυρογένους.»
Στην γωνία πίσω από τους δύο ήταν η ταβέρνα του Προύντζου. Στο άλλο τετράγωνο η ταβέρνα του Ηλία του Ζαχαράκη και στην άκρη του Παπανικολάου, στον Αγιο Σπυρίδωνα, η ταβέρνα του Μπαρμπανίκου του Ρετάλη

Για όσους ενδιαφέρονται για τη "Φιλία" της Μαντούς με τον Υψηλάντη. Δίπλα ακριβώς στο σπίτι της έμενε και ο αρχιστράτηγος πρίγκιπας Δημήτριος Υψηλάντης.
Η Μαντώ γνώρισε αλλά και ερωτεύθηκε τον Υψηλάντη στο πεδίο της μάχης στη Φωκίδα. Αργότερα σ
υνδέθηκαν μεταξύ τους στενότερα αφού τα σπίτια τους στ΄Ανάπλι γειτόνευαν. Αυτό που τράβηξε τη Μαντώ στον Υψηλάντη ήταν ο πατριωτισμός και η δόξα του, γιατί ο πρίγκιπας δεν είχε τίποτα το ελκυστικό.
Ο Υψηλάντης αν και νέος ήταν πολύ κοντός , φαλακρός με ρυτιδιασμένο πρόσωπο και αδύνατο σώμα. Βασανιζόταν δε από χρόνια βρογχίτιδα και συνεχή βήχα. Η Μαντώ λοιπόν προσελκύστηκε από τον πατριωτισμό και τη δόξα του Υψηλάντη γιατί όπως είχε ομολογήσει στο Γάλλο συνταγματάρχη Βουτιέρ «επιθυμούσε να ανήκει σε σύζυγο ελεύθερο και ένδοξο».
Οι σχέσεις των δύο αγαπημένων γειτόνων ήταν γραφτό να διαλυθούν από το εξής λυπηρό επεισόδιο.
Ενώ απουσίαζε ο Υψηλάντης από το Ναύπλιο στα πεδία των μαχών, οι φίλοι και οπαδοί του μη εγκρίνοντας τις σχέσεις και το δεσμό του μεγάλου φίλου τους με την Μαντώ ( την οποία ονόμαζαν κοροϊδευτικά « Μαϊμού του Κωλέττη» από το ζωηρό πίθηκο που είχε ο Ιωάννης Κωλέτττης σε γειτονικό σπίτι και μάλιστα του φορούσαν και γυναικεία ρούχα ), για να ματαιώσουν ίσως και τον τυχόν γάμο τον οποίο θεωρούσαν επικίνδυνο για την επισφαλή υγεία του Στρατάρχη, έκαναν το εξής πραξικόπημα :Μία χειμωνιάτικη νύχτα οι ακόλουθοι του Υψηλάντη μπήκαν οπλισμένοι από το ξύλινο μπαλκόνι στο σπίτι της Μαντούς και αφού τη φίμωσαν, την απήγαγαν βίαια. Από τους πρόποδες της Ακροναυπλίας την μετέφεραν στην αποβάθρα «γλώσσα» κάτω από τα «Πέντε Αδέρφια» όπου περίμενε ειδικά ναυλωμένο πλοίο, το οποίο και απέπλευσε αμέσως μεταφέροντας τη Μαντώ χωρίς τη θέλησή της πίσω στην πατρίδα της τη Μύκονο. Την απείλησαν δε με θάνατο εάν τολμούσε να επανέλθει στ΄Ανάπλι .
Όταν ο Υψηλάντης επέστρεψε στ΄Ανάπλι μαθαίνοντας τι είχε συμβεί από τη στεναχώρια του αρρώστησε, καθότι αγαπούσε τη Μαντώ. Όμως τους φίλους και οπαδούς του τελικά τους συγχώρησε . Την Μαντώ όμως δεν την ξαναείδε πλέον.
Η Μαντώ δε θέλησε ποτέ να συγχωρήσει τον Υψηλάντη. Η περηφάνιά της είχε πληγωθεί από την βάναυση απομάκρυνσή της. Τον θεωρούσε συνένοχο και σκηνοθέτη της αρπαγής της, η οποία έγινε κατά την απουσία του, αλλά ήταν βεβαία πως έτσι τα είχε προμελετήσει ο Υψηλάντης..Όμως τον Αύγουστο του 1832 και αφού η Μαντώ είχε επιστρέψει στ΄ Ανάπλι, ο Υψηλάντης πέθανε . Μαθαίνοντας η Μαντώ το θάνατό του με ευχαρίστηση αλλά και πίκρα είπε : «Τον έπνιξε το ίδιο του το σάλιο». Και τούτο διότι εξακολουθούσε να τον μισεί θεωρώντας τον ως τον κύριο υπεύθυνο και σκηνοθέτη της απαγωγής και αποπομπής της από τ΄ Ανάπλι.
Η εκδήλωση όμως αυτής της χαράς της Μαντούς για τον θάνατο του Υψηλάντη έγινε αιτία να αποδοκιμασθεί από την κοινωνία τ΄Αναπλιού, η οποία τιμούσε και σεβόταν τον υπέροχο άνδρα.
Τα διάφορα επεισόδια του άτυχου έρωτά της , η ακούσια απαγωγή της από τ΄ Ανάπλι , η ανδρική συμπεριφορά της, η οποία κάθε άλλο παρά συνηθισμένη ήταν την εποχή εκείνη και οι λοιπές περιπέτειες της ζωής της έγιναν αφορμή να ελαττωθεί
η λάμψη της ηρωϊδας της Μυκόνου και το όνομα της Μαντούς να παραμείνει όχι και τόσο «εύφημον» στις παραδόσεις τ΄Αναπλιού.
Η Μαντώ εγκατέλειψε τότε τ΄ Ανάπλι .Πήγε στην ιδιαίτερη πατρίδα της την Μύκονο και έπειτα στην Πάρο όπου και πέθανε στις αρχές του 1838.

Πρόσθετες Πληροφορίες

3542
Περισσότερα σε αυτή την κατηγορία:

Προσθήκη σχολίου

Σημειώσεις η νομικό περιεχόμενο για την υποβολή σχολίων.