Τον χαρακτηρισμό τον ανακάλυψα στην «Ναυπλία» του Λαμπρυνίδη. Η καθαρεύουσα ήταν μια πλούσια γλώσσα και η γνώση της Αρχαίας Ελληνικής την εμπλούτιζε… αν μεταφράζαμε το «βροτολοιγά» σε ανθρωποκαταστροφικά δεν ξέρω κατά πόσο θα διατηρούσε την ομορφιά της η φράση.
Ως «βροτολοιγά μικρόβια» - ο όρος δεν είναι ιατρικός, αλλά φιλολογικός- ο Λαμπρυνίδης χαρακτηρίζει όλες τις επιδημίες που είχαν ενσκήψει στα πρώτα χρόνια της Απελευθέρωσής του !822-1828.
Μόλις οι Έλληνες κατέλαβαν την πόλη και οι Τούρκοι κάτοικοί της έφυγαν για την Μικρά Ασία (Δεκέμβρης 1822) εκδηλώθηκε μια παράξενη αρρώστια ανάμεσα στους Έλληνες. Την περιγράφει αναλυτικά ο Φωτάκος, ο οποίος την είχε κολλήσει και ο ίδιος και πέρασε περίπου τρεις μήνες σε καραντίνα για να ιαθεί. Θεωρείται ότι ήταν τυφοειδής πυρετός. Είχε εκδηλωθεί πρώτα πολιορκούμενους Τούρκους. Για πολλούς λόγους: Α)Είχε διακοπεί από τους Έλληνες η υδροδότηση από την πηγή της Άριας και πίνανε νερό από στέρνες και μερικά πηγάδια που υπήρχαν, Β)Από την πείνα – λόγω πλήρους αποκλεισμού- κατέφυγαν στην βρώση γατών, σκύλων, ποντικιών, σκουληκιών και γενικά ακάθαρτων τροφών. (μέχρι και περιστατικά κανιβαλισμού έχουν καταγραφεί).
Ίσως για αυτό και το Εκτελεστικό, που είχε καταφύγει στην Ερμιόνη για να μην πολεμήσει τον Δράμαλη, άργησε περίπου ένα μήνα για να ορίσει ως έδρα του το Ναύπλιο. Ο Κολοκοτρώνης τους απαγόρευσε να εγκατασταθούν εδώ. Οι Πελοποννήσιοι οπλαρχηγοί είχαν την άποψη «εμείς το ελευθερώσαμε, εμείς θα πάρουμε τα σπίτια των Οθωμανών». Αυτό είχε πολιτικό αντίκτυπο … Οι κληρικοί και οι Πελοποννήσιοι προύχοντες έσπασαν την συμμαχία που είχαν δημιουργήσει το καλοκαίρι του 1822 με τους στρατιωτικούς του Μοριά (που εκπροσωπούσαν τα λαϊκά στρώματα) με αποτέλεσμα μετά από τρεις μήνες στην Εθνοσυνέλευση του Άστρους να υπάρξει «Ολιγαρχική πλειοψηφία».
Οι επιδημίες στο Ναύπλιο πρέπει να διατηρήθηκαν καθ όλη την διάρκεια του αγώνα. Πολλοί πέθαναν από τύφο (π.χ. Παλαιών Πατρών Γερμανός το 1826). Οι περιγραφές πραγματικών καταστάσεων δείχνει μια εικόνα χειρότερη και από αυτή που περιγράφει ο Δ.Βυζάντιος στην Βαβυλωνία (Να τρώει μια παρέα φακές με κοινό κουτάλι !!!!!!).
Η χειρότερη ήταν η πανούκλα του 1828. Ο Λαμπρυνίδης αναφέρει πως την έφεραν ναύτες, αλλά πρωτοεκδηλώθηκε στο Μέρμπακα (και όχι στο λιμάνι). Η επιδημία αυτής της ασθένειας έλυσε τα χέρια του Στ.Βούλγαρη, του μηχανικού που είχε εγκαταστήσει εδώ ο Καποδίστριας . Α) Η «καταστροφή των σεχναζιών» , δηλαδή του Οθωμανικού τρόπου κατασκευής σπιτιού που κάλυπταν με προεκτάσεις πέραν της οικοδομικής γραμμής τα δρομάκια της παλιάς πόλης και δεν άφηναν τον ήλιο να φτάσει στους δρόμους. Β) Έβαλε φωτιά στον πρόχειρο προσφυγικό συνοικισμό που είχε φτιαχθεί στην σημερινή Πρόνοια, χάραξε πολεοδομικό σχέδιο, μοίρασε οικόπεδα και έφτιαξε ένα σύγχρονο προάστειο.
Βέβαια και τα κατοπινά χρόνια είχαμε εκδηλώσεις επιδημιών… αλλά εμείς ας περιοριστούμε στα «βροτολοιγά μικρόβια» του Λαμπρυνίδη.
Υ.Γ. Ως εικονογράφηση ποστάρω μια σκηνή από γνωστό τηλεπαιχνίδι στην Τουρκική τηλεόραση. Η Οθωμανική πόλη Ναύπλιο (Anabolu) σε ποια χώρα βρίσκεται; Η σωστή επιλογή είναι το Α.
