21 Μαρτίου. Χωρίς εκδηλώσεις για την ποίηση, αλλά με ποίηση. Εις ανάμνηση του Ηλία Λάγιου και του πολύ ωραίου περάσματός του από το –τότε- Γυμνάσιο Αρρένων Ναυπλίου. Ανεβάζω κάποιους στίχους του, μόνο. Αν τους διαβάσετε θα καταλάβετε γιατί δεν χρειάζεται να γράψω περισσότερες λέξεις.
……..
Στον ευλογημένο τόπο Λεβόν οι λέξεις ήρθαν, εγκαταστάθηκαν
και, για πάντα, εδώ θα κατοικήσουν
Οι λέξεις, πράες και νοικοκύρισσες
Η λέξη διάρκεια, η λέξη αποθυμιά, η ρυθμική λέξη ανάσαΓεμάτη μ’ όλη την ευωδία του ξημερώματος η λέξη καφές
Καλός εδιάβηκε ο καιρός τους, δοξασμένα τα έργα τους σταθήκανε
Πλημμυρισμένη στάχυα χρυσά η λέξη δρεπάνι
Πριν να σε συναντήσω αγαπημένη κι όμως σ’ ήξερα
Η ευγενική λέξη καλησπέρα, η λέξη επίκληση, η λέξη ερωτηματικό;
Ίσως χαιρέτησα τον άνθρωπο που κάθε βράδυ αφηγείται στις
λέξεις παραμύθια
Η λέξη χερουβείμ, η λέξη ελεβούσιον
Πόσον λαμπρά τα δώρα του Αγαπητού μου και Θεού, πες μου,
πώς να το ξέρω
Όλων των λέξεων τα σπιτικά κατοικημένα από τα μάτια σου
Η λέξη αύριο, η λέξη ονομασία