Καλησπέρα σας,
Καλή χρονιά, με υγεία και κάθε ευτυχία, σε όλους σας, από τα βάθη της καρδιάς μου. Ας είμαστε καλά (διανοητικά κυρίως…) να τα πούμε και του χρόνου.
Σήμερα θα αποτελειώσω την………. Ουρά που είχα αφήσει στην προηγούμενη αφήγησή μου, σχετικά με το DNA.
Η πόλη του Ναυπλίου, τότε (την εποχή του Όθωνα), -χωρίς να θέλω να κάνω τον ιστορικό μιλάω πάντα με δικές μου προσωπικές παρατηρήσεις-, ήταν τελείως διαφορετική από τις άλλες πόλεις. Φανταστείτε ότι η Αθήνα ήταν ένα χωριό.
Το Ναύπλιο, λοιπόν ως πρωτεύουσα του Κράτους, απέκτησε μια αίγλη και έγινε πόλος έλξεως επιφανών ελλήνων, αλλά και αλλοδαπών, των οποίων η γενιά φτάνει έως και σήμερα. Τώρα γιατί τα λέω αυτά; Γιατί θέλω να αποδείξω, με τα τρία περιστατικά, που εγώ γνωρίζω, (αν και είμαι βέβαιος ότι υπάρχουν και αρκετά άλλα που αγνοώ), αυτή την συνέχεια που προείπα.
Ο Συνταγματάρχης, που ανέφερα, στο προηγούμενο αφήγημά μου, που ενθουσιάστηκε, αγκάλιασε και φίλησε –κατά παράβαση του πρωτοκόλλου- τον τρομπετίστα, από τη συναυλία του γαλλικού στόλου, αποδεικνύοντας την μουσική του παιδεία και την καλλιέργειά του, ήταν πολυμαθής και πρώτος υπασπιστής (δεν είμαι σίγουρος ή του Όθωνα ή της Αμαλίας), καθώς και πολιτικό πρόσωπο (όπως διάβασα σε ένα ανάγνωσμα). Με μια λέξη ήταν μια μεγάλη προσωπικότητα. Το όνομα αυτού;;; ΚΑ-ΡΑ-ΤΑ-ΣΟΣ!!!!! Ναι ο πολύ αγαπητός φίλος ΓΙΩΡΓΟΣ, είναι απευθείας απόγονος αυτού του συνταγματάρχη. Η πολύτιμη, προσφορά του, τόσο στη μουσική όσο και γενικότερα στα κοινά της πόλεως, όπως και η καλλιτεχνική και ευρύτερη παιδεία του, -που εγώ δεν μπορώ να την περιγράψω αρκετά-, αποτελεί ανεπανάληπτη προσφορά και τρανταχτή απόδειξη συνέχισης του DNA. Ένα παράδειγμα της παραπάνω προσφοράς, είναι η καθιέρωση, -από τη δεκαετία του ΄80, ανελλιπώς έως σήμερα-, της μουσικής βραδιάς, εκάστην πέμπτη της εβδομάδας (για αυτό ονομάστηκε ΠΕΜΠΤΙΑΝΗ).
Μια ακόμη, απόδειξη, συνέχειας των γενεών, από τότε έως σήμερα, αποτελεί και η περίπτωση της οικογένειας ΚΑ-ΡΑ-ΠΑΥ-ΛΟΥ. Με μεγάλη ιστορική παρουσία και προσφορά σε πολιτικό επίπεδο, στην Κορώνη. Όπου μάλιστα, ένας εκ της οικογενείας, διατέλεσε επανειλημμένα βουλευτής και έφτασε να γίνει ως και υπουργός δικαιοσύνης το 1934. Ένας άλλος κλώνος, της οικογένειας, ο αείμνηστος ΝΙΚΟΣ ΚΑΡΑΠΑΥΛΟΣ, διατέλεσε επιτυχημένος δήμαρχος Ναυπλίου, τη δεκαετία του ΄70. Η ιστορία ανάμιξης, της οικογένειας, με τα του δήμου συνεχίζεται και σήμερα, από επιτυχημένο κλώνο της οικογένειας αυτής…. Αλλά δεν προχωράω, θα δείτε τη συνέχεια στην……….. οθόνη, όπως έλεγαν παλαιά.
Τέλος, ο αφιχθείς στο Ναύπλιο, την εποχή του Όθωνα εκ Γαλλίας, επικεφαλής καλλιτεχνικού θιάσου, με το όνομα, ΑΛΦΡΕΝΤ ΝΤΕ ΣΟΥΛΙΕ, ο οποίος διάπρεψε εκείνη την εποχή σε καλλιτεχνικό επίπεδο, είναι μια ακόμη απόδειξη συνέχισης των γενεών. Δυστυχώς οι απόγονοί του, αφαίρεσαν τον τιμητικό τίτλο του ΝΤΕ και κράτησαν μόνο το ΣΟΥΛΙΕ, (κάτι για το οποίο τσακώθηκα πολλές φορές με τους απόγονούς του). Εκείνο το οποίο όμως δεν μπόρεσαν να αφαιρέσουν ήταν η καλλιτεχνική φλέβα. Αυτή εκδηλώθηκε, στον νυν απόγονο ΜΠΑΜΠΗ ΣΟΥΛΙΕ, ο οποίος είναι άριστα καταρτισμένος, στη μουσική παιδεία, και διατέλεσε μαέστρος της Φιλαρμονικής του Δήμου Αθηναίων. Ένας ακόμη απόγονος με καλλιτεχνική φλέβα ήταν και ο ξάδελφος αυτού, ο αδικοχαμένος προσφάτως, επιλοχίας στην Κύπρο, που αγωνίστηκε ηρωικά κατά την εισβολή των τούρκων (1974), ΕΥΑΓΓΕΛΟΣ ΣΟΥΛΙΕΣ. Ευτυχώς, ο τελευταίος, πρόλαβε και μας άφησε μια ιστορική παρακαταθήκη, από καλλιτεχνικές φωτογραφίες, της πόλεώς μας.
Κλείνοντας, θα αναφέρω την προσωπική μου γνώμη, σχετικά με την ανακάλυψη του DNA. Είναι μια επιστήμη, που έφερε επανάσταση και «ησυχία» έκτοτε στον ανδρικό πληθυσμό. Πολλά ήταν τα σκαμπρόζικα περιστατικά που γινόταν πριν την ανακάλυψη της. Τώρα, δεν θα αναφερθώ σε αυτά. Αν καμιά φορά όμως αποφασίσω θα αναφερθώ αναλυτικά. Προς το παρόν σας ξαναλέω ότι έφεραν πραγματική ησυχία στους άνδρες.
Αυτά για σήμερα, εύχομαι, καλό καιρό, από εδώ και πέρα,
Καληνύχτα σας
Εις το επανιδείν
ΛΟΥΗΣ ΛΑΜΠΡΟΥ