Είμαι σίγουρος ότι όλοι οι φίλοι του Ναυπλίου αναγνωρίζουν το συγκρότημα των κτιρίων της σημερινής έγχρωμης φωτογραφίας, που αποτυπώνεται μερικώς και στην δεύτερη μαυρόασπρη του 1902 που ευγενικά μου παραχώρησε η κυρία Αγγελική Δράσα από το πλούσιο αρχείο της. Νομίζω δε ότι έχει παρουσιαστεί ξανά και παλιότερα.

Θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας λίγο την ιστορία των εικονιζόμενων κτιρίων. Στην διάρκεια της οθωμανικής κυριαρχίας του Ναυπλίου και πριν την απελευθέρωση του Παλαμηδιού και της πόλης από τον Μοσχονησιώτη και Σταϊκόπουλο, εκεί υπήρχε η πίσω αυλή του Οθωμανικού τζαμιού και σύμφωνα με στοιχεία, εκεί θάβονταν οι ιερείς του τζαμιού και άλλοι επιφανείς Οθωμανοί.

Στην διάρκεια του 19ου αιώνα, μετά την απελευθέρωση, αρχικά υπήρχαν εκεί τριγύρω διάφορα πρόχειρα παραπήγματα ιδιωτών. Ακολούθως ο χώρος περιήλθε στον δήμο Ναυπλιέων και κατασκευάστηκαν διάφορα κτίρια στα οποία εγκαταστάθηκε η Δημοτική Αστυνομία του Δήμου Ναυπλιέων. Ακολούθως, όταν η αστυνομία αποχώρησε τις τελευταίες δεκαετίες του 19ου αιώνα και τις πρώτες του 20ου τον χώρο νοίκιαζαν διάφοροι συμβολαιογράφοι τις εποχής και ήταν τα γραφεία τους. Δεν χρησιμοποιώ τυχαία πληθυντικό αριθμό, τότε λόγω οικονομίας ως προς τα λειτουργικά έξοδα αλλά και για άλλους πρακτικούς, για τους συμβολαιογράφους, λόγους αυτοί συνήθως συστεγάζονταν ανά δύο. Πιθανά να υπήρχαν και άλλες χρήσεις αλλά δεν έχω εντοπίσει κάτι σχετικό.

Στην πορεία του 20ου αιώνα εκεί εγκαταστάθηκε αρχικά ίσως το πιο διάσημο σφαιριστήριο της πόλης του Ναυπλίου, με στόχους, βελάκια και άλλα τινά. Στην συνέχεια εκεί βρήκαν θέση καταστήματα ψιλικών, ανδρικής ένδυσης και βεβαίως ένα υπέροχο μπαρμπέρικο. Στο οποίο και εγώ ως πιτσιρικάς, στα τελευταία χρόνια ύπαρξής, του κουρεύτηκα αρκετές φορές. Ακολούθως, την δεκαετία του 70, αν δεν κάνω λάθος, βρήκε εκεί την θέση του και το κατάστημα του κ. Σπύρου Γαλάνη με τους υπέροχους ξηρούς καρπούς και τα ποτά. Προς το τέλος του 20ου αιώνα διάφορα εμπορικά καταστήματα εγκαταστάθηκαν εκεί καθώς και το κοσμηματοπωλείο του αγαπημένου φίλου, τόσων πολλών από εμάς, του Γιώργου Γκούβερη.

Όμως όπως έγραψα και στην αρχή, τέλος εποχής, πρώτα ο φίλος Γιώργος έφυγε για ένα ακόμη μακρινό και περίεργο ταξίδι, από αυτά που τόσο αγαπούσε να κάνει και τώρα πρέπει σιγά σιγά να αποχωρήσουν και οι ενοικιαστές των χώρων καθώς όπως ακούγετε μάλλον θα αρχίσουν οι εργασίες ανακαίνισης και ανάδειξης του παλιού Τζαμιού, του ΤΡΙΑΝΟΝ και των γύρω κτιρίων.

Κάπως έτσι το τέλος εποχής γίνεται μια Νέα Αρχή μακάρι το καινούργιο, το νέο να έρθει και να γράψει και αυτό τις σελίδες του. Το μέλλον θα δείξει.

Ευχαριστώ για τον χρόνο σας.